Στον Δυτικό Κόσμο μαθαίνουμε πως υπάρχουν οι Τέσσερις Εποχές. Ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο. Όμως, αν αρχίσουμε να παρατηρούμε το περιβάλλον μας και τον καιρό, θα προσέξουμε πως τα τέλη Ιουνίου, που είναι η επίσημη αρχή του Καλοκαιριού στο Βόρειο Ημισφαίριο, είναι τελείως διαφορετικά από τα τέλη Αυγούστου. Η θερμοκρασία αυξάνεται, τα χρώματα και η βλάστηση είναι αλλιώς και τα προϊόντα που μας δίνει η γη αλλάζουν. Στην Ελλάδα που ζούμε, είμαστε ακόμα τυχεροί και νιώθουμε τις εναλλαγές στις εποχές. Μπορούμε να το δούμε στον καιρό και τις λαϊκές αγορές της περιοχής μας. Αν σταματήσουμε, λοιπόν, να ορίζουμε τις Εποχές ημερολογιακά, αλλά αρχίσουμε να παρατηρούμε τη φύση γύρω μας, εύκολα θα αρχίσουμε να ξεχωρίζουμε Έξι Εποχές.

Ο Χειμώνας είναι ξεκάθαρα αισθητός μεταξύ Δεκεμβρίου και τέλη Φεβρουαρίου, με τις κρύες, μακριές νύχτες του και τις χαμηλές θερμοκρασίες. Στις λαϊκές δεν βλέπουμε πολύ πράσινο, οπότε χαιρόμαστε τους λαχανικά της γης, όπως τα παντζάρια, τα λαχανάκια Βρυξελλών και το μπρόκολο. Είναι όμως και η εποχή των εσπεριδοειδών, οπότε χαιρόμαστε τα λεμόνια, τα πορτοκάλια και τα ξαδερφάκια τους. Η μαγειρική μας είναι αντίστοιχη, σούπες και σιγομαγειρεμένα ψητά στο φούρνο, στη γάστρα, μας ζεσταίνουν από μέσα.

Μόλις μπει ο Μάρτιος, τα λουλούδια αρχίσουν να ανθίζουν και η βροχή είναι πληθωρική. Είναι η Αρχή της Άνοιξης και φέρνει μαζί της πατάτες νέας εσοδείας, σπαράγγια, γλυκό αρακά και φρέσκες σαλάτες. Οι σούπες δίνουν τη θέση τους σε σαλάτες με όσπρια, τα πρώτα BBQ παίρνουν φωτιά και τα πιάτα πρασινίζουν μαζί με τα λιβάδια.

Όσο ο Απρίλιος δίνει τη θέση του στον Μάιο, το κρύο υποχωρεί, η φύση είναι ζωντανή και κυριαρχούν όλες οι αποχρώσεις του πράσινου γύρω μας. Αυτή είναι η Άνοιξη, ο αέρας γεμίζει με το άρωμα της Πασχαλιάς και σιγά σιγά ξεχνάμε τα ζεστά ρούχα. Είναι η εποχή να απολαύσουμε τις φράουλες, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τις αγκινάρες και τα φασολάκια. Απολαμβάνουμε τα λαδερά και οι μακαρονάδες μας ζωντανεύουν με φρέσκα λαχανικά.

Η Αρχή του Καλοκαιριού χαμογελάει με ζεστό αεράκι και πιο ξηρό καιρό από τα μέσα Ιουνίου. Σταματήστε ότι κάνετε και τρέξτε να απολαύσετε τα κεράσια. Κολοκυθάκια και μελιτζάνες είναι άφθονα, ενώ τα πρώιμα βερίκοκα και τα καρπούζια κάνουν την εμφάνισή τους, αλλά περίμενε μέχρι τον Αύγουστο που είναι στα καλύτερά τους. Αυτή είναι η εποχή που τα φρούτα πρωτοστατούν στην κουζίνα μας, με χυμούς και σε σαλάτες, και τα γεύματα είναι πιο ελαφριά και αυθόρμητα.

Το τοπίο αλλάζει στα μέσα Αυγούστου, όπου ζούμε το Καλοκαίρι, που μαζί του φέρνει υψηλές θερμοκρασίες, τα χρώματα αρχίζουν να ξεθωριάζουν στον καυτό ήλιο, και όλα γύρω μας μυρίζουν βασιλικό. Επί τέλους μπορούμε να απολαύσουμε ώριμες ντομάτες και φρέσκο, γλυκό καλαμπόκι. Ροδάκινα, πεπόνια, σύκα και σταφύλια είναι στο ζενίθ τους. Οι πρώτες ύλες μας σχεδόν δεν χρειάζονται μαγείρεμα αυτές τις μέρες, μπορούμε να απολαύσουμε το κάθε τι στην απλότητά του, στη νωχελικότητα του απομεσήμερου στη σκιά. Τον Σεπτέμβρη ψάξε τα φρέσκα φιστίκια Αιγίνης, κρατάει τόσο λίγο η εποχή τους.

Κι έρχεται το Φθινόπωρο. Απ’ τα μέσα Οκτώβρη ο κόσμος αρχίζει να γίνεται πορτοκαλί. Εμφανίζονται οι κολοκύθες και επιτέλους επιστρέφουν τα μήλα. Είναι η καλύτερη εποχή για φρέσκα καρύδια και αμύγδαλα. Μαζεύουμε τις ελιές και απολαμβάνουμε το αγουρέλαιο. Τα κάστανα και τα άγρια μανιτάρια εμπνέουν φθινοπωρινά ριζότο, καθώς κλείνει ο κύκλος και μας προετοιμάζει πάλι για το Χειμώνα.